Preek van het Feest van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans

We zijn de eerste week van de maand van de rozenkrans en vieren vandaag de Allerheiligste Maagd Maria onder de naam van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans. Het is een goede gelegenheid om deze devotie te herontdekken; om met een nieuwe blik naar deze devotie te kijken, die zo bekritiseerd wordt door de modernen en de vijanden van de Kerk, maar zozeer aangemoedigd wordt door de hemel, de heiligen en de hele katholieke Traditie.

Ik herinner me graag dat de 150 Weesgegroetjes van de rozenkrans de reflectie zijn van de 150 psalmen van de Bijbel, die het officiële liturgische gebed van het Heilige Kerk vormen. Een mariale reflectie, eenvoudig, arm, toegankelijk voor iedereen, jong en oud, geletterd en onwetend, energiek en moe....

Het is aan de heilige Dominicus dat we onze huidige rozenkrans te danken hebben. De 150 Weesgegroetjes werden verdeeld in drie delen, ter ere van de Allerheiligste Drie-eenheid. Vervolgens wordt elk deel in vijf tientjes onderverdeeld, telkens voorafgegaan door een Onze Vader en gevolgd door het Eer aan de Vader. En, zoals jullie weten, voegde de engel van Fatima een kort gebed toe aan elke tientje.

EPISTEL Spreuken 8: 22, 24, 32-35

De Heer schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt; Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden; Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren; Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten. Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken, Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van de Heer. 

EVANGELIE Lc 1: 26-38

IN die tijd werd de engel Gabriel door God naar een stad van Galilea gezonden, Nazareth genaamd, tot een maagd, die verloofd was aan een man, die Jozef heette, en uit het huis van David was; de naam van de maagd was Maria. De engel trad bij haar binnen, en sprak: Wees gegroet, vol van genade. De Heer is met u; gij zijt de gezegende onder de vrouwen. Ze verschrok van dit woord, en vroeg zich af, wat die groet kon beduiden. De engel zei haar: Vrees niet, Maria, want gij hebt genade gevonden bij God. Zie, gij zult in uw schoot ontvangen, en een Zoon baren; en gij zult Hem Jezus noemen. Hij zal groot zijn, en Zoon van den Allerhoogste worden genoemd. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David geven; Hij zal koning zijn over het huis van Jakob in eeuwigheid, en aan zijn koningschap zal geen einde komen. Maria sprak tot den engel: Hoe kan dit geschieden, daar ik geen man beken? De engel antwoordde haar: De Heilige Geest zal op u neerdalen, en de kracht van den Allerhoogste zal u overschaduwen; daarom ook zal wat uit u wordt geboren, heilig zijn, en de Zoon van God worden genoemd. Zie, uw bloedverwant Elisabet heeft ook een zoon ontvangen in haar ouderdom, en zij, die onvruchtbaar heette, is in haar zesde maand; want niets is onmogelijk bij God. Nu sprak Maria: Zie de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord. 
De heilige Dominicus, geboren in Spanje, was een groot prediker van het begin van de 13e eeuw. Op dat moment waren er ketters die de oude manicheïsche ketterij terug opnamen en dwalingen en sociale onrust zaaiden in Zuid-Frankrijk. De ketterij werd gesteund door verschillende priesters, zelfs een paar bisschoppen, en ook machtige heren van de Languedoc.

De heilige Dominicus begint te prediken en hij vervult, geïnspireerd van hierboven, zijn missies te voet, op het niveau van de mensen, al bedelend. Zijn leerlingen hebben hetzelfde gedaan en er vonden bekeringen plaats. Maar het was erg zwak. Iets ontbrak....

In 1214, ontmoedigd door het magere resultaat van zoveel moeite, trok Dominicus zich terug in een bos in de buurt van Toulouse, bad, vastte en deed boete voor de zonden begaan door de mensen. Op de derde dag verscheen de Heilige Maagd Maria: "Mijn zoon, zei ze, het hoeft u niet te niet verbazen dat gij niet slaagt in uw prediking! Want gij ploegt een grond die niet besproeid is door de regen.... Weet dat, toen God de wereld wilde vernieuwen, Hij eerst de regen van een engelachtige Groet stuurde, en zo werd de wereld verlost... Dus spoor de mensen aan om mijn Psalter te bidden, en gij zult grote vruchten verzamelen voor de zielen." Dit is wat Dominicus vanaf dat moment deed, en de resultaten waren al snel aanzienlijk! De rozenkrans bekeerde de zielen, niet de wapens. In 1221, amper zeven jaar later, overlijdt de heilige Dominicus, maar hij laat een nieuwe orde na, sterk en in volle bloei, die zijn werk kan voortzetten.

De toewijding aan de rozenkrans had zich wijd verspreid. Maar de nalatigheid keerde terug. De Grote Pest van 1349, die woedde in alle koninkrijken van Europa, was nodig om de menigte te bewegen zich opnieuw tot God te wenden en het gebed van de rozenkrans te hervatten.

In de volgende eeuw, in 1460, verscheen de Heilige Maagd Maria opnieuw, ditmaal aan de zalige Alain de la Roche, een Dominicaan. Net als in het verleden, drong ze erop aan haar psalter te reciteren. Voor het eerst kreeg deze devotie de naam Rozenkrans. Dit beviel de Heilige Maagd zeker, want ze gebruikte deze term voortaan zelf!

Merk op dat het niet de mensen zijn die de rozenkrans populair hebben gemaakt onder de christenen, zelfs niet de autoriteiten van de Kerk, maar het aandringen van de Hemel.

Later, in de 19de eeuw, verveelvoudigt de Heilige Maagd de verschijningen op aarde, om te waarschuwen voor de gevaren die de wereld bedreigen en om de vroomheid bij haar kinderen te hernieuwen. En ze blijft vragen om de rozenkrans te bidden. Ze noemt zichzelf meerdere malen Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans.

Meer nog, bij Haar verschijningen in de Rue du Bac, in Lourdes, in Fatima draagt Onze Lieve Vrouw zichtbaar de rozenkrans en ze laat hem door de kleine zieners bidden. Een detail versterkt nog meer deze indruk: als u goed kijkt, ziet u dat de Heilige Maagd in Lourdes de rozenkrans om de arm draagt. Gewoonlijk wordt een rozenkrans in de hand gehouden, of bij sommige kloosterorden aan de riem. Maar daar laat Maria ons zien dat onze rozenkrans ons niet mag verlaten. Dit is ook het voordeel van een gebed dat kan worden gebeden in de loop van de dag.

Tot slot is het goed om te onthouden dat de Kerk het feest van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans verbindt met de nagedachtenis van de slag bij Lepanto. De strijd tegen de Ottomaanse vloot begon op de ochtend van 7 oktober en het stond er slecht voor ons omdat noch het aantal, noch de voorwaarden in ons voordeel waren. De de overwinning was totaal! Inderdaad, Onze Lieve Vrouw keek en ging in op de schreeuw van de talloze rozenkransen die door haar kinderen worden gebeden. Daarom heeft de heilige Paus Pius X vele eeuwen later gezegd: "Geef mij een leger dat de rozenkrans bidt en ik zal de wereld veroveren. Van alle gebeden is de rozenkrans de mooiste en rijkste in genaden, het gebed dat het meest bevalt aan de Allerheiligste Maagd Maria. Houdt dus van de rozenkrans en bidt deze elke dag met vroomheid!” Laten we de hele maand oktober en ook ons hele leven nederig trouw blijven aan onze rozenkrans. De Heilige Maagd vraagt erom, en ze staat erop.

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

kanunnik Adrien Mesureur, zondag 6 oktober 2019, Basiliek van Dadizele.

Reacties