Preek van Allerheiligen (zondag 1 november 2020)

Kanunnik Mesureur was onverwacht verhinderd voor de Mis van Allerheiligen. We delen hieronder graag de preek die hij had voorzien:

Het feest van Allerheiligen legt ons het doel van ons leven voor ogen: heiligheid. Een heiligheid die voor ieder van ons anders is, maar toch heel reëel. De tijd die we op aarde hebben, moet worden gebruikt om de goede God te bereiken, om die band te vernieuwen die door de zonde voortdurend wordt verbroken. 

Daarom kunnen we zeggen dat het leven als een rivier is, soms heel onstuimig, andere keren rustiger, maar die ons sinds de erfzonde wegvoert van God en zijn liefde. Om onze redding mogelijk te maken, moeten we tegen de stroom van onze ongeordende passies ingaan. Zolang we proberen vooruit te komen, lukt het ons om deze stroming op te varen of in ieder geval tegen te gaan; maar op de dag dat we onze inspanningen staken, worden we meegesleurd in de richting van de oceaan, waar stormen op ons wachten, dat wil zeggen, ernstige verleidingen en misschien wel een rampzalige val. 

Soms worden we gedwongen om pijnlijke keuzes te maken. Daar moeten we op voorbereid zijn. Wees bereid om te verzaken, om alles op te offeren, om alleen datgene te behouden wat echt belangrijk is, wat eeuwig is en niet overgaat! 

EPISTEL Op 7:2-12

In die dagen zag ik, Johannes, een anderen engel, opstijgend van de opgang der zon, dragend het zegel van de levende God. Met machtige stem riep hij de vier engelen toe, wie het gegeven was, aarde en zee te beschadigen; en hij sprak: Beschadigt noch aarde, noch zee, noch de bomen, vóórdat we de dienaars van onzen God op hun voorhoofden hebben gezegeld! En ik hoorde het getal der gezegelden: Honderd vier en veertig duizend gezegelden uit alle stammen van Israëls zonen: Uit de stam van Juda, twaalf duizend gezegelden. Uit de stam van Ruben, twaalf duizend. Uit de stam van Gad, twaalf duizend. Uit de stam van Aser, twaalf duizend. Uit de stam van Néftali, twaalf duizend. Uit de stam van Manasse, twaalf duizend. Uit de stam van Simeon, twaalf duizend. Uit de stam van Levi, twaalf duizend. Uit de stam van Issakar twaalf duizend. Uit de stam van Zábulon, twaalf duizend. Uit de stam van Josef, twaalf duizend. Uit de stam van Bénjamin, twaalf duizend gezegelden. Zie, daarna zag ik een overgrote menigte, die niemand kon tellen, uit alle volken en stammen, naties en talen. Ze stonden voor de troon en het Lam, in witte klederen gehuld, met palmtakken in hun handen. En ze jubelden met machtige stem, en riepen: Heil onzen God, Die op de troon is gezeten, Heil aan het Lam! En al de engelen waren geschaard rond de troon, rondom de Oudsten en de vier Dieren; ze vielen op hun aangezicht neer voor de troon, aanbaden God, en zeiden: Amen! Lof, glorie, wijsheid en dank, De eer, en de macht en de sterkte Aan onzen God in de eeuwen der eeuwen! Amen!

EVANGELIE Mt 5:1-12

In die tijd besteeg Jezus bij het zien van de menigte de berg; en nadat Hij Zich had neergezet, naderden zijn leerlingen tot Hem. En Hij opende de mond, om hen te onderrichten, en sprak: Zalig de armen van geest; want hun behoort het rijk der hemelen. Zalig de zachtmoedigen; want ze zullen het Land bezitten. Zalig, die wenen; want ze zullen worden getroost. Zalig, die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want ze zullen worden verzadigd. Zalig de barmhartigen; want ze zullen barmhartigheid ondervinden. Zalig de zuiveren van hart; want ze zullen God zien. Zalig de vreedzamen; want ze zullen kinderen Gods worden genoemd. Zalig, die vervolging lijden om de gerechtigheid; want hun behoort het rijk der hemelen. Zalig zijt gij, als men u om Mijnentwil beschimpt en vervolgt, en vals beschuldigt van allerlei kwaad. Verheugt en verblijdt u, want groot is uw loon in de hemel; zo toch heeft men de profeten vervolgd, die vóór u zijn geweest.
Je weet hoe waar dat is. Misschien werd je al eerder gedwongen om dit te doen. En dit veronderstelt heroïsche moed, voorbereid door de veelheid van kleine edelmoedige dagelijkse offers, in de eerste plaats door het volbrengen van onze plicht van staat. Op het eerste gezicht lijkt dit misschien beangstigend, maar bij nader inzien moeten we toegeven dat het noodzakelijk is en dat, met Gods genade, niets onmogelijk is. 

Maar in deze onstuimige wateren is het niet raadzaam om, met gevaar voor uitputting en verwonding, te veel nutteloze en gewelddadige bewegingen te maken. Laten we het voorbeeld nemen van de heilige Franciscus van Sales. Een van zijn biografen[i] merkt op: "Om heldhaftige heiligheid te bereiken is het voldoende om gebruik te maken van de mogelijkheden die binnen ons bereik liggen. God had hem namelijk buitengewone vermogens gegeven; maar om die te ontwikkelen gebruikte de heilige slechts gewone middelen…” En Henry Bordeaux merkte op: “De heilige Franciscus van Sales (...) maakte gebruik van gewone omstandigheden, maar toen hij buitengewone omstandigheden ontmoette, toonde hij zoveel gemak dat hij ze gewoon liet lijken. Hij was zo goed voorbereid dat, om een militaire vergelijking te gebruiken, de oorlog voor hem de voortzetting van de manoeuvres (schijngevecht) werd. Geluk en tegenspoed troffen zijn ziel gelijk. Zijn standvastigheid legde een stralende zachtheid om hem heen. [ii]” 

Veel vaders en moeders zouden zeker hetzelfde willen zeggen. Ook ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen. 

Laten we dan onze heilige nadoen! 

En dat is mogelijk, want de heilige Johanna Francisca de Chantal zei over hem: "Hij leidde een gewoon leven…" Ze voegde er echter aan toe: “… maar op zo'n goddelijke en hemelse manier dat niets in zijn leven bewonderenswaardiger was dan dit gewone leven.” “Er was geen wonder in zijn leven, zijn leven was een voortdurend wonder omdat hij er nooit iets aan liet ontsnappen en het allemaal aan God offerde. Hij heeft het belang gemeten, vanuit een eeuwig perspectief, van elke puls van onze polsslag, elke slag van ons hart, elke seconde van de jaren die voorbij zijn gegaan, en hij wilde er een directer eerbetoon van maken van het schepsel aan de Schepper, die de tijd en het leven verdeelt. [iii]” 

Wat een prachtige zin, die ons een glimp geeft van hoe ons leven er zal uitzien, als we eenmaal vastbesloten zijn om elk moment onder de blik van onze Schepper te leven en het volgens zijn wil te gebruiken. 

De eeuwigheid, waar elke mens naar streeft, is in elk moment. Elk van onze momenten is van God en kan Hem dienen. Op deze manier wordt het leven een voortdurende oefening van liefde. Er is geen betere voorbereiding op de hemel[iv]!

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen..


[i] Dom B. Mackey OSB
[ii] Henry Bordeaux, Saint François de Sales et notre cœur de chair, p. 99
[iii] Ibid. p. 99-100
[iv] "In zijn correspondentie heeft hij het over die kapiteins die, te druk met vechten, geen tijd hadden om te sterven in de oorlog. Een leven zo verteerd is dood aan de dood zelf. De dood ontspringt als de opperste vlam, en er blijft geen as over." Ibid. p. 102


Reacties