Preek van het Hoogfeest van Pinksteren

De twaalf apostelen, waren dat bijzondere mannen? Waren zij in hun kindertijd altijd flink en voorbeeldig? Hebben ze nooit stommiteiten begaan? Waren zij als jongere voorbeelden van gehoorzaamheid en nederigheid? Nee, niets van dit alles. En bijna geen enkele heilige. Zelfs integendeel, het waren heel gewone mensen. Wie waren zij? De meeste waren vissers die een erg ruw leven leidden. Sommigen moeten goede Joden zijn geweest, Johannes ging bijvoorbeeld om met de leerlingen van Johannes de Doper. Anderen waren allesbehalve pilaarbijters. Een van hen, een tollenaar, collaborerende schaamteloos met de bezetter, en was gehaat door zijn landgenoten. Sommigen waren getrouwd, anderen niet.

Over het geheel genomen een divers gezelschap van gewone mensen, die nooit geschiedenis zouden hebben geschreven. Maar wat hebben we nu in onze kerken en in onze huizen? Afbeeldingen en beelden van twaalf unieke personen, uitverkoren door God. Mensen die in de handen van de Heilige Geest vurige evangelisten zijn geworden en moedige predikers, voor niemand bevreesd.

Hoe is dat mogelijk? Hebben ze lange psychologiesessies gevolgd om hun temperament te veranderen? Nee, niets van dat. Hebben ze grote inspanningen geleverd? Ja, in zekere zin. Ze hebben de Geest laten werken.

We kunnen niet zomaar verschijnen voor God. Als we de Heilige Geest niet toelaten onze talenten vrucht te laten dragen en onze slechte gewoonten te beteugelen, hebben we niets aan te bieden om binnen te gaan in de Hemel.

Nee, we moeten ons aan de Heilige Geest onderwerpen. De dag van ons Vormsel hebben we definitief de zeven gaven ontvangen die ons zullen omvormen, die van ons Heiligen zullen maken.

Kijken we naar wat dit gedaan heeft met de apostelen:

  • Sint-Petrus was onstuimig, doortastend, en had grote ambities. Hij stond klaar om zich te laten doden voor Onze Lieve Heer, maar evenzeer om zijn Meester te verloochenen toen het mis ging. Door de gave van Wijsheid heeft hij zichzelf kunnen intomen en afkeren van de verschillende passies en ingevingen van zijn zinnen, om zijn aandacht enkel op God te richten. 
  • Sint Andreas, de broer van Sint Petrus, was ijverig, en hij introduceerde mensen bij Jezus van zodra hij de kans zag. Maar dan zette hij een stap terug om plaats te laten aan anderen. Door de gave van Sterkte, na Pinksteren, aarzelde hij niet om zijn gereserveerde karakter te overwinnen, want hij was geroepen om het Evangelie naar de meest afgelegen gebieden te brengen. 
  • De heilige Jacobus en Johannes, die broers waren, hadden een zeer sterk karakter, en waren zeer vurig. Wanneer een Samaritaans dorp had geweigerd om Jezus te ontvangen, vroegen ze woedend de onmiddellijke vernietiging van het dorp. Ze werden de Zonen van de Donder genoemd. En toch is Sint Jan de apostel van de zachtheid en barmhartigheid van God. Sint Jakob heeft dit vuur kunnen kanaliseren in het vuur van de Liefde van God voor de mensen. Hij stierf als martelaar. Door zijn geschriften is het duidelijk dat Sint Jan een instorting van de Geest van Inzicht ontving, die onze ogen opent voor de mysteries van God. Hij werd een contemplatief. St. Jakob van zijn kant heeft, door de Vreze Gods, aanvaard om op zijn plaats te blijven en zijn wil te onderwerpen aan die van zijn Meester. 
  • De heilige Matheus was een tollenaar. Hij trok zich weinig aan van de joodse wet, die de omgang met goddelozen verboden. Net als van het verbod om kwaad te berokkenen aan een andere jood, en wie weet hoeveel andere wetten. Het geld was zijn ware God. De Geest heeft hem radicaal veranderd, en maakte van hem, door de gave van Vroomheid, één van de vier schrijvers van Onze Lieve Heer. Hij is een middel geweest voor God om zijn boodschap over te brengen. Door de Liefde van God heeft hij zijn naaste kunnen liefhebben. 
  • Sint Thomas is voortdurend in twijfel, en soms verkeert hij in dwaling. Zoals bij de Verschijning van Jezus, gebeurt het dat hij bepaalde zaken niet geloofd, een andere keer gelooft hij dan weer iets verkeerds, op basis van enkele flarden informatie. Hij vestigt zijn oordeel niet op wat zeker is. Door de gave van Raad, kan hij voorbijgaan aan zijn eigen inzichten, en zijn vertrouwen stellen op God alleen en enkel datgene nastreven dat het meeste bijdraagt aan Gods eer. Hij zal dit doen tot aan zijn dood als martelaar in Indië. 
Van de overige apostelen is ons minder bekend. Toch weten we, door het epistel van vandaag, dat ze allemaal de gaven kregen, en omgevormd werden. De meeste apostelen spraken enkel Aramees, sommige ook Grieks. Dat heeft hen niet verhinderd om in verre streken te gaan preken, en sterven: zoals de heilige Judas in Perzië, de heilige Bartholomeus in Armenië enzovoort…

En wij, hoe kunnen wij van dezelfde Geest zijn die deze mannen heeft veranderd? Hoe kunnen wij God zelf bezitten in Zijn Geest?

Niets is zo gemakkelijk: in staat van Genade zijn, voortdurend bidden tot God om Zijn Geest en zijn gaven te ontvangen, en altijd handelen onder inspiratie van deze gaven. Als we aanvoelen dat we iets willen doen, maar dat God ons iets anders ingeeft, dan weten we goed welke keuze ons leidt naar het geluk.

Laat ons dus volgzaam zijn en tot Hem naderen. Kom, Heilige Geest, vervul de harten van uw gelovigen, en ontsteek in hen het vuur van uw liefde.


In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest


Kan. Fréderic de Martin ICRSS, zondag 4 juni 2017, Basiliek van Dadizele.

Reacties