Preek voor Maria-Lichtmis (2 februari 2020)

“Wanneer we onze Heer in onze armen houden dan is alles eenvoudig. Zie eens hoe goed de heilige Simeon zijn gebed is terwijl hij Onze Lieve Heer in zijn armen houdt. ‘Laat uw dienaar nu in vrede gaan, zegt hij, aangezien hij zijn redding en zijn God gezien heeft.’” Dat zei de heilige Franciscus van Sales op 2 februari 1620 precies vierhonderd jaar geleden op het feest van de zuivering van de Maagd Maria en de Opdracht van Jezus in de tempel. Laten we het vandaag dan ook eens over dit mooie onderwerp hebben: het inwendig gebed.

Wat gaat er schuil achter de uitdrukking “inwendig gebed”? Inwendig gebed is het ultieme gebed. Het betekent dat we ons gezicht tot God richten, in alle eenzaamheid en stilte, met het verlangen een intieme liefdesrelatie met Hem te hebben. Een “hart-op-hart” gesprek met hem. Dat is waarom inwendig gebed zo belangrijk is voor eender welke christen. Dit intieme moment met God is het begin van geluk, van vrede, aangezien ons hart eindelijk de geschikte plaats gevonden heeft waar het tot rust kan komen. 

Misschien bent u er niet van overtuigd, misschien zijn mijn woorden voor sommige zielen als een druppel op een hete plaat… Misschien door de vrees om zich nog wat meer te moeten inspannen? Nochtans vraagt Onze Lieve Heer niet veel. Een beetje van uw tijd en aandacht. Het is een eenvoudige techniek. Kort samengevat: er is er geen! Of tenminste, inwendig gebed is geen kwestie van techniek. Het heeft niets te maken met wat de huidige maatschappij ons aanraadt op vlak van rust en het vinden van innerlijke vrede. Het is waar dat de heiligen ons enige raad bieden, maar die zijn er om ons gebed te ondersteunen en niet om te verhinderen dat we ons laten afleiden. Wanneer we inwendig bidden, denk dan niet dat we dan technieken leren om minder afgeleid te zijn of de aanwezigheid van God te voelen.

EPISTEL Mal. 3:1-4 Dit zegt God de Heer: Zie, Ik zend mijn gezant voor Mij uit, om voor Mij de weg te bereiden! Dan komt terstond tot zijn tempel de Heer, dien gij zoekt, de Engel van het Verbond, naar wie gij verlangt. Zie, Hij komt, spreekt Jahweh der heerscharen! Maar wie kan de dag van zijn komst verdragen; wie houdt het uit, als Hij verschijnt? Want Hij zal zijn als het vuur van den smelter, als het loog van de blekers; Hij zet zich neer, om het zilver te smelten en te louteren! Dan zal Hij de zonen van Levi reinigen, hen louteren als goud en zilver. Dan offeren zij Jahweh weer in gerechtigheid, en de offerande van Juda en Jeruzalem zal Jahweh behagen als in de dagen van ouds, als in vroegere jaren.µ EVANGELIE Lc 2: 22-23 In die tijd, toen de tijd was gekomen voor hun reiniging volgens de Wet van Moses, brachten ze Hem naar Jeruzalem, om Hem op te dragen aan den Heer, zoals er geschreven staat in de Wet des Heren: "Ieder kind van het mannelijk geslacht, dat de moederschoot opent, moet den Heer worden toegewijd", en ook om een offer te brengen, naar het bevel van ‘s Heren Wet: een paar tortels of twee jonge duiven. Zie, nu was er te Jeruzalem een man, Simeon genaamd; hij was een rechtvaardig en godvrezend man, die verlangend uitzag naar de vertroosting van Israël, en over wie de Heilige Geest was gekomen. De Heilige Geest had hem geopenbaard, dat hij de dood niet zou zien, voordat hij den Gezalfde des Heren had aanschouwd. Nu kwam hij naar de tempel, geleid door den Geest. En toen de ouders het Kind Jezus binnenbrachten, om voor Hem de voorschriften der Wet te volbrengen, nam ook hij Het in zijn armen, zegende God, en sprak: Nu laat Gij, o Heer, uw dienaar gaan, In vrede naar uw woord. Want mijn ogen hebben uw heil aanschouwd, Dat Gij bereid hebt voor het oog aller volken: Een licht, tot verlichting der heidenen, En tot luister van Israël, uw volk.

Integendeel. Dit contemplatieve gebed is gebaseerd op nederigheid, op het luisteren en verlangen naar de hulp van God. Zo is het onmogelijk zich vast te klampen aan een voorgekauwd gebed. Onze armoede komt boven en dat is soms moeilijk te aanvaarden. Vandaar dat we ontmoedigd raken, terwijl we God net moeten laten handelen! We zitten allemaal in dezelfde situatie: zonder God kunnen we niets doen. Sommigen aanvaarden dat met veel vreugde en verwachten alles van de hemel, terwijl anderen er niet over willen horen en zo min mogelijk aan God proberen te denken. Zo mag het niet blijven! Integendeel, we moeten beseffen dat God ieder van ons roept tot inwendig gebed, om Hem te aanschouwen in de stilte. Als iedereen geroepen is, dan ook ik. Het is geen kwestie van levensstaat, of van bekwaamheid, of zelfs van tijd… maar van de overtuiging dat het altijd mogelijk is om enkele ogenblikken in inwendig gebed door te brengen. Altijd. Aan vaders die het vaak zo druk hebben, raad ik aan om het erg mooie leven van generaal Louis-Gaston de Sonis te lezen of te herlezen die ondanks zijn drukke leven toch iedere dag het inwendig gebed praktiseerde en naar de Heilige Mis ging. Als hij niet anders kon, dan bad hij op zijn paard. Hij zei over een sergeant-majoor: “Ik heb bij hem aangedrongen om iedere morgen enkele minuten in inwendig gebed door te brengen”.

Aarzelen we niet om de uitvluchten tegen te werken die Satan in ons opwekt (we zijn bereid om onze ziel van honger te doen sterven door tijdgebrek maar dit excuus zou nooit in ons opkomen als we aan onze hongerige buik denken…). We moeten vastbesloten zijn om iedere dag een beetje stille tijd te nemen voor God. Vijf minuten, tien minuten, een boekje in de hand, een tekst uit de Mis of een mooie gedachte van een heilige… En eens we zover gekomen zijn, is het ten stelligste verboden om zich te laten ontmoedigen of op te geven. Dat is wat de duivel het meeste wil, want hij beseft dat hij van het toneel verdwijnt wanneer we inwendig bidden. Zoals Marthe Robin zei: “We kunnen iedere dag de Communie ontvangen en toch in de zonde leven, maar we kunnen niet inwendig bidden en in de zonde blijven”.

Laten we eindigen met de heilige Franciscus van Sales: “Velen begaan een grote vergissing door te denken dat ze bepaalde zaken moeten doen of methodes moeten toepassen om het inwendig gebed goed te doen. Sommigen zoeken in aller ijl naar alle mogelijke middelen om ze zo kundig mogelijk te beoefenen, en blijven maar rond zich heen kijken om te zien hoe ze het moeten doen. Sommigen denken dat ze niet mogen kuchen of bewegen uit vrees dat de Heilige Geest zich terug zou trekken: een grote waanzin, alsof de Heilige Geest zo gevoelig was dat Hij van de methode of inhoud zou afhangen van ons inwendig gebed. Ik wil daarmee niet zeggen dat we geen gebruik kunnen maken van goede methodes, maar dat we ons er niet zodanig moeten aan hechten dat we er al ons vertrouwen in vestigen. Er is maar één iets wat nodig is om het inwendig gebed goed te beoefenen, en dat is Onze Lieve Heer in onze armen houden.”

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

kanunnik Adrien Mesureur, zondag 2 februari 2020, Basiliek van Dadizele