Preek van de 3de Zondag van de Advent (2019)

Er zijn slechts twee "roze zondagen" in het jaar. En toch lijkt het me dat hun spiritualiteit het meest gewoon is: in een leven met dagelijks zorgen en moeilijkheden, moeten we ernaar streven om altijd blij te blijven. Niet een uitbundige vreugde, natuurlijk. Deze is moeilijk om te dragen, maar een diepe en blijvende vreugde, dochter van innerlijke vrede.

Daarom moeten we allemaal in de eerste plaats naar deze vrede streven, anders zal onze vreugde gemaakt en fragiel en ondraaglijk zijn. De heilige Franciscus van Sales schrijft: "Uw dierbare ziel is in orde omdat ze wil vooruitgaan naar de heilige liefde van Onze-Lieve-Heer... En omdat de liefde alleen maar in vrede woont, wees er altijd op bedacht de heilige gemoedsrust goed te bewaren. Dat we blij zijn met werk, verdriet, moeilijkheden! Want dat zijn de wegen van de hemel, mits we ze aan God toewijden."

EPISTEL Fil 4:4-7

Dierbaren, verblijdt u altijd in den Heer; ik herhaal het: Verblijdt u! Laat alle mensen uw minzaamheid zien. De Heer is nabij; maakt u over niets bezorgd, doch maakt aan God al uw wensen bekend door bidden en smeken en danken. En de vrede Gods, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en zinnen bewaren in Christus Jezus onze Heer.

EVANGELIE Jh 1:19-28

In die tijd zonden de Joden uit Jeruzalem priesters en levieten tot Johannes, om hem te vragen: Wie zijt gij? Hij erkende het openlijk: Niet ik ben de Christus. Ze vroegen hem: Wat dan? Zijt gij Elias? Hij zei: Ik ben het niet. Zijt gij de profeet? Hij antwoordde: Neen. Ze zeiden hem dan: Wie zijt ge; opdat we antwoord brengen aan hen, die ons gezonden hebben; wat zegt ge van uzelf? Hij sprak: Ik ben de "stem van een roepende in de woestijn: Maakt recht de weg des Heren", zoals de profeet Jesaja heeft gezegd. De afgevaardigden nu behoorden tot de farizeeën; ze ondervroegen hem, en zeiden: Waarom doopt ge dan, zo ge de Christus niet zijt, noch Elias, noch de profeet? Johannes gaf hun ten antwoord: Ik doop met water; maar midden onder u staat Hij, dien gij niet kent. Hij is het, die na mij komt; ik ben niet waardig, zijn schoenriem los te maken. Dit gebeurde te Bethanië, aan de overkant van de Jordaan, waar Johannes toen doopte.

Maar om deze "hemelse wegen" te bewandelen, zoals hij zegt, moeten we bepaalde kleine deugden beoefenen die in verhouding staan tot onze kleinheid. "kleine dingen passen voor kleine mensen" zei hij. Dit zijn de deugden die meer worden uitgeoefend bij het afdalen dan bij het opstijgen, en daarom kunnen onze benen ze aan: het geduld, steun van onze naasten, dienstbaarheid, nederigheid, zachtmoedigheid, zachtmoedigheid, minzaamheid, verdraagzaamheid van onze onvolmaaktheid."

U hebt gemerkt dat in deze opsomming geduld op de eerste plaats komt; en de kleine deugden die er op volgen als in processie, bouwen verder op het geduld!

Het is dus met geduld dat ieder van ons vooruitgang moet boeken, om de vrede te bewaren te midden van de veelheid aan beperkingen en moeilijkheden. De familie, dichtbij of ver weg, het werk, thuis, zelfs vakantie kan een bron van ergernis zijn.

Soms gebeurt alles op hetzelfde moment. Wat zal onze reactie zijn? Het is zeker gemakkelijk te voorspellen. U hoeft daar geen perfecte kennis van uzelf voor te hebben. Wat als we dit jaar besluiten om de Heilige Familie echt als model te nemen? Laten we kijken naar Jozef die Maria, zwanger, op haar ezel leidt. Alle deuren van zijn stad sluiten voor zijn neus, hij, van het geslacht van David en beschermer van de Messias van Israël. En toch, geen geschreeuw, geen frons, geen klacht. Hij gaat moedig door met vinden wat God voor hem voorzien heeft.

Is hij vreugdevol, op dat moment? Ik weet het niet. Misschien is het gewoon geen vraag om te stellen. We weten echter wel dat hij gehoorzaam is aan de Heilige Geest en dat zijn ziel in vrede is! En dan is het absoluut zeker dat als het Kindje Jezus eenmaal geboren is, er een heilige vreugde in zijn ziel zal komen. Hoe langer hij heeft gewacht, geleden, gevochten, hoe groter zijn vreugde zal zijn!

Wij zelf wachten op iets. God zal zichzelf een klein kind maken. In de kribbe zal hij mens worden om ons verlossing te brengen. We hebben lang op dit heil gewacht. We begonnen bijna wanhopig te worden. Maar hier is hij dan, deze sterke God, deze Vredevorst, die "elke traan uit onze ogen moet vegen". Het verlangen van de mensen is op zijn hoogtepunt, groter dan dat van Adam en Eva omdat zij langer hebben gewacht, en daarom zal ook hun vreugde groter zijn. In afwachting van het zien van het heilige kind van de kribbe, in afwachting van het zien van de goede God in de hemel, laten we proberen deze vreugde vanaf nu te beleven. Een vreugde op basis van verwachten, vertrouwen en zekerheid. Kortom, het tegenovergestelde van ongeduld, wanhoop en zwakte.

Moge al onze daden van vandaag heilig zijn, in die zin dat elk van onze daden, elk van onze woorden, de hemel als doel moeten hebben en niet onze egoïstische bevrediging van het moment. Het is zo gemakkelijk om zich te laten gaan. Maar het is vruchteloos: het maakt geen deel uit van de eeuwigheid en is zinloos. Moeder Teresa zei: "Begin met alles wat je doet te veranderen in iets moois voor God". Doe dit, maak alles heilig, tot in het kleinste detail van uw dagelijkse leven, en alles zal mooi worden, alles zal een bron van vreugde zijn.

U mag dan door beproevingen heen en weer worden geslingerd, gepijnigd door de verleidingen van de duivel, u zult niets vrezen - althans niet veel - want bij u zal alles in orde zijn, op zijn plaats, alles zal een zin hebben en bovenal zal God er de meester over zijn, voor het grote goed van allen. Niet nodig om zich nog zorgen te maken.

Dan kunt u net als Paulus zeggen: "Verheug u in de Heer! Maak u nergens zorgen over, maar maak uw behoeften onder alle omstandigheden aan God bekend. En uw vreugde zal een mooie troost zijn voor de rechtschapen mensen die u zullen zien en die bij u moed zullen putten om in God te leven, met God, voor God.

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.


kanunnik Adrien Mesureur, zondag 15 december 2019, Basiliek van Dadizele

Reacties