Preek voor Drievuldigheidszondag
Op een dag liep er een heilige bisschop langs het strand. Hij had deze rustige plek gekozen omdat hij in zijn gedachten was opgegaan en een mysterie wilde begrijpen: het mysterie van de Drie-eenheid.
Plotseling zag hij een kind dat druk bezig was, en voortdurend van het strand naar de zee ging en terug: dit kind had een kleine put in het zand gegraven en haalde constant water met een schelp om het in zijn put te gieten.
De bezigheid van het kind intrigeert de bisschop en hij vraagt:
- Wat doe je hier, kleintje?
- Ik wil al het water uit de zee in mijn put doen.
- Maar, mijn kleintje, dat is niet mogelijk! zegt de heilige. De zee is te groot, en je vijver is te klein!
- “Dat klopt," zei het kind. Maar ik zal al het water uit de zee in mijn put hebben gedaan, voordat je het mysterie van de Heilige Drie-eenheid hebt begrepen.
EPISTEL Rom 11:33-36
O afgrond van rijkdom en wijsheid en kennis van God! Hoe ondoorgrondelijk zijn toch zijn raadsbesluiten, hoe onnaspeurlijk zijn wegen! "Wie toch kent ‘s Heren gedachte, Of wie is zijn raadsman geweest? Of wie heeft Hem het eerst iets gegeven, Zodat hij terugontvangen moet?" Immers, uit Hem en door Hem en voor Hem is alles! Hem zij de glorie in eeuwigheid. Amen! In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. Gaat dus heen; onderwijst alle volken, doopt ze in de naam van den Vader en van den Zoon en van den Heiligen Geest, en leert ze onderhouden al wat Ik u heb geboden. Ziet, Ik blijf altijd bij u, tot aan het einde der wereld. |
Met deze woorden verdwijnt het kind. De bisschop besefte toen dat het een engel was die naar hem was gestuurd.
Voor degenen die het niet wisten: het gaat over de heilige Augustinus. De Kerkleraar heeft zich na het schrijven van een verhandeling over de Drie-eenheid gerealiseerd dat er mysteries zijn, dat wil zeggen, goddelijke waarheden, die we met onze beperkte geest nooit kunnen begrijpen, althans niet in zijn geheel.
Wat moeten we hiervan leren? Zonder twijfel meerdere lessen.
De eerste is dat perfecte kennis van God niet mogelijk is in deze wereld. De Drie-eenheid kennen zou betekenen de essentie van God kennen, de diepten van zijn wezen. En we lezen in de Schrift: "Niemand kan God zien", en ook "niemand kan God zien zonder te sterven".
Zoals we weten, is het aanschouwen van God voorbehouden voor de Hemel. Hier beneden moeten we wachten.
Maar hier is de tweede conclusie. Wachten om God te zien betekent niet dat we geen moeite moeten doen om Hem te leren kennen.
Nee, integendeel. God nodigt ons uit om dichter bij Hem te komen en zij die dat gedaan hebben, hebben een ongeëvenaarde vreugde ervaren. De heilige Paulus, de voormalige vervolger, werd ooit, volgens zijn woorden, naar de hemel gebracht en hoorde onuitsprekelijke woorden, die een mens niet mag herhalen. Hij was zo ontroerd om dicht bij God te zijn gekomen dat hij hem niet kon beschrijven.
Mozes werd geroepen om dagenlang persoonlijk met God te spreken op de berg Sinaï. Na dit verblijf bij God, kwam hij terug met een helder en stralend gezicht. Maar helder en stralend in de ware zin van het woord. Hij moest sinds de Sinaï een sluier dragen, omdat niemand hem dan in de ogen kon kijken. Hij was oogverblindend.
We kunnen ons iemand voorstellen die het licht van God zo sterk weerkaatst dat we een zonnebril nodig hebben om naar hem te kijken.
En inderdaad, ik kan zeggen, het naderen van het mysterie van de Drie-eenheid is een grote vreugde. En ik denk dat ik het uit ervaring kan zeggen.
Op het seminarie, waar we worden opgeleid, moeten we een vier honderd pagina’s tellend werk over de Drie-eenheid bestuderen. Niet slecht voor een mysterie waarvan we, als mysterie, niet veel weten.
Voor alle seminaristen was de reactie min of meer dezelfde. Op elke pagina van de studie waren we verbaasd over de schoonheid en perfectie van wat we aan het bestuderen waren. We wilden bijna naar de kapel met onze cursus.
En de teksten van deze dag vertellen ons niets anders. Voor de Heilige Drieëenheid: zegening, bewondering, glorie, majesteit, lof, macht en nog veel meer....
We moeten dit mysterie allemaal overwegen.
Natuurlijk zal het moeilijk zijn om de verhandeling van Sint Augustinus over dit onderwerp te lezen. Maar er zijn korte, heel duidelijke en mooie teksten over de Drie-eenheid.
Bijvoorbeeld, de geloofsbelijdenis van de heilige Athanasius. Ook de kleine gedichtjes van de heilige Patrick over de Drie-eenheid.
Wees gerust: alles wat ons in staat stelt om ons begrip van deze unieke God in drie personen te verdiepen, zal ons alleen maar gelukkiger maken, met een bovennatuurlijke vreugde. Wanneer we de relatie tussen de drie personen van de Drie-eenheid zien, haar volmaakte eenheid, haar eeuwigheid, haar goddelijkheid, haar natuur.... kunnen we God alleen maar beter aanbidden.
Ons geloof is trinitair, onze gebeden noemen allemaal de Drie-eenheid, het teken van het kruis is trinitair, onze mis is diep trinitair. Bij elke drievoudige zegening, elke drievoudige aanroeping spreken we van de Drie-eenheid.
Laten we dan van ons leven een trinitair leven maken.
Zoals het gebed van de dag zegt, laten we het ware geloof belijden, de heerlijkheid van de Drie-eenheid erkennen en deze volmaakte Eenheid in haar majesteit aanbidden.
Moge het aanroepen van de Drie-eenheid ons altijd beschermen tegen onze tegenstanders.
In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen
kanunnik de Martin, zondag 16 juni 2019, Basiliek van Dadizele
Reacties
Een reactie posten