Preek van Sexagesima Zondag (16 februari 2020)

Morgen ga ik op retraite. Als je moe bent - en dat is wat iedereen is in deze tijd; ik heb het over de vermoeidheid van de ziel - probeer dan een retraite mee te maken. Een 18de eeuwse Franse essayist schreef: "Sluit je ogen en je zult zien." [1] Zoals sommige mensen die het gebruik van het ene zintuig verliezen, de troost hebben om een ander zintuig te zien ontwikkelen, zo zien wij, die ons vrijwillig van onze ogen, ons gehoor en onze lippen beroven, ons hart opengaan voor de aanwezigheid van God. Dit brengt altijd veel rust en vreugde. "Exsurge, quare obdormis, Domine?” Als je goed hebt geluisterd naar het lied van de introitus, heb je misschien deze kreet van de heilige Koning David gehoord: “Heer, sta op! Waarom slaap je?” Voor de psalmist is het een uitroep van geloof, een beetje ongeduldig misschien. Voor andere mensen is het helaas eerder een schreeuw van verzet, van provocatie. Waar is God? Waarom geeft hij geen antwoord? Waarom laat hij zijn stem ...